Czy teraz mamy lepiej niż wcześniej? Dzisiaj w robocie – samochód klasy LUX i najtańsze na rynku.

Znalazłem w czeluściach internetu dane dotyczące cen Mercedesa S-klase W126 z połowy roku 1990. Dla młodych – już z rządami Solidarności, ale jeszcze prezydentem Jaruzelskim. Niektórzy czytelnicy bloga jeszcze się nie urodzili albo chodzili do przedszkola. Porównuje je z cenami S-klasy z 2015 r. (symboliczny koniec III RP) oraz obecnymi. Zestawiam też z średnią pensją w każdym z tych okresów. Potem piszę o autach najtańszych.

Na początek jednak trochę motoryzacyjnej historii. Mercedesowska S-klassa, od kiedy pojawiła się w latach 70-tych stanowiła wyznacznik luksusu i pomnik technicznych możliwości koncernu. Dla młodych chłopaków (jak ja na początku lat 90-tych) niedościgły obiekt marzeń. Zadebiutowała w 1979 (do produkcji weszła na początku lat 80-tych), więc w 1990 r. była już opatrzona (za progiem czekał legendarny „czołg” – generacja W140).

Najtańsza wersja w 1990 r. to 160 KM rzędowa szóstka 260SE. Tak, piękne czasy, gdy cyfry oznaczały po prostu pojemność silnika. 260 miał 2600 cm3, 420 – 4200 cm3, a flagowa 560 prawie 5600 cm3 z widlastej ósemki. Tak, wtedy, żeby kupić niewysilonego (50-60 KM z litra), aksamitnego wielocylindrowca nie trzeba było oglądać się za motoryzacją amerykańską bądź … koreańską.

Podstawowa odmiana 260 SE kosztowała w lipcu 1990 r. (po kursie oficjalnym, wtedy ceny były jeszcze w markach) ok. 363 mln zł, przy średniej pensji 1,029 mln (idziemy znów w tym kierunku).Przeciętny Polak na najtańszą S-klassę musiałby wydać pensję z 352 miesięcy (prawie 30 lat). Nic dziwnego, że pojazd stanowił obiekt marzeń (przedłużany 560 SEL kosztował ponad 2 razy więcej – 776 mln.) Takich aut nie spotykało się prawie na ulicach. Jeździli nimi najbogatsi.

Teraz przenosimy się do roku 2015. Rządzi jeszcze PO wespół z PSL-em. Średnia pensja wynosi 3900 zł (bez 22 groszy, ale te pomińmy). Mercedes S-klasse to debiutująca niedawno generacja W222, o pięknych barokowych liniach. Dużo ładniejsza i mniej awaryjna niż W221 czy zwłaszcza W220. Kosztuje „jedyne” 343 tys. zł (krótki, „mały” diesel) czyli 87 przeciętnych pensji brutto.

A aktualnie? Najtańsza S-klassa (wersja W223) ceni się na 506 tys. zł, przy przeciętnej pensji – 6833 zł. Będzie miała silnik diesla, a żeby na nią zarobić, zjadacz chleba musi pracować 74 miesiące, ponad 6 lat, o ile uniknie podatków i składek, bo jeśli weźmiemy pensję netto, to ponad 8 lat. Znacznie lepiej niż w 1990 r. Widać też poprawę jeśli porównamy z 2015 r.

Oczywiście „przeciętny Kowalski” klasę S widzi tylko na parkingu. Dla niego dostępna jest raczej najtańsze auto nowe np. Dacia Sandero, a w 1990 r. nowy „Maluch”. I tu wnioski będą nieco inne. Maluch w 1990 r. kosztował 17 mln zł czyli ok. 17 średnich pensji. Dacia Sandero w 2015 r. ceniła się na 29.900 zł, czyli 7,6 średnich pensji. Obecnie do salonu nie przychodź bez 62000 zł (najtańszy Fiat Panda, Sandero podobnie), a więc 9 średnich pensji. Wniosek – w ciągu ostatnich 7 lat, najtańsze auta stały się relatywnie mniej dostępne niż drogie i podrożały o ponad 107%, podczas gdy pensje wzrosły o 75% . Także w tym punkcie widzimy efekt inflacji (przypominam – w latach 2008-20015, Sandero utrzymało cenę (wzrost z 28.500 należy uznać za kosmetyczny), przy wzroście średniego wynagrodzenia o 1/3 z 2943 zł). Daję pod rozwagę wszystkim, którzy wyznają ekonomię pod hasłem „ale mnie wzrosła pensja”. Cen oleju, chleba, mleka, wędlin, litościwie tym razem nie podaję.

7 komentarzy do “Czy teraz mamy lepiej niż wcześniej? Dzisiaj w robocie – samochód klasy LUX i najtańsze na rynku.”

  1. Auta klasy lux najmocniej traca na cenie z wiekiem, pewnie przez wieksze niz w innych autach koszty napraw.
    Nie bez znaczenia tez jest,ze kraj wychodzi z wieloletnich zaniedban i rozwija sie.
    Mozliwe tez, ze biura projektowe w koncernach wdrazaja coraz wieksze oszczednosci, zeby obnizac ceny. Skutkuje to potem wlasnie czestszymi i wczesniejszymi naprawami.

  2. Jeszcze do tematu:
    Czy mamy lepiej – mysle, ze mamy tak samo jak kiedys.Bo nowe auta sa gorsze jakosciowo i kosztowniejsze w naprawie, co niweluje pozorna roznice w szybszym zakupie (krocej pracujemy na auto niz kiedys).Korzystaja na tym koncerny samochodowe, maja wiekszy obrót.

    1. Tu zastanawiam się, o jakich czasach produkcji aut mówimy. Pamiętam Syrenę starszego brata, którą strach ostrzej przegazować w zakręcie, bo przegub homokinetyczny leciał. I biedak, czasem się zapomniał, więc leżał potem pod autem co chwila. Smarowanie, wymiana oleju – co 2-5 tys.
      Ale już legendarne Mercedesy e-klasse W124, Audi 80-tki, przetrwały znacznie więcej niż ich następcy. W ostatnim przypadku, także blacha.
      Teraz mamy w domu auto piętnastoletnie z przebiegiem 160 tys.km. Młody normalnie wyjeżdża nim w trasę. A nic specjalnego, ot popularny Fiat 500 w dieslu.

  3. …oslawiona S-klasa ma .ujowe zawieszenia pneumatyczne, dosc nowe auta juz wymagaja ze 20kzl na naprawe tego badziewia.Cwiczylemkiedys temat, ówczesna moja poani chciala sklse, ale po zapoznaniu sie z info odstapilismy.Wlasnie z powodu zawieszenia i masy zasranej nikomu niepotrzebnej elektroniki (jesli dobrze pamietam, sterowniki byly nawet w lusterkach).

    Znajomy znajomego lata temu kupil swojej zonie taka rozbita sklase.Myslal: wyklepie sie i jazda. DUPA. Wyklepali za 30k, ale auto nie chcialo jechac. Elektronik samochodowy zrobil, wzial nastepne bodaj 30k , a i tak nie wszystkie systemy dzialaly.

    1. Nie no, S-klasse wersje w220 to legendarny złom. Lista problemów – nieskończona. Pudzian ją kupił i klął w żywy kamień, normalnie w wywiadach. Kolejne generacje zaliczały lepsze wyniki, ale pneumatyka zawsze się popsuje z czasem. W Lexusie przetrwa 300 tys. km, może pół miliona, ale też w końcu wymaga wymiany. W innych wozach krócej.
      Dlatego – omijajmy wynalazki. Bo mechanik kosztuje coraz drożej, a takiego modelu nie naprawisz w garażu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *