Wielkimi krokami nadeszło lato. Czas zatem na kultywowanie zdrowych nawyków. Jednym z nich wydaje się odstawienie samochodu i dojazd do pracy rowerem i pociągiem. Problem leży w punkcie startowym – wieś położona 30 km od centrum dużego miasta. Co mi z tego wyjdzie?
Bilet kolejowy miesięczny to koszt 100 zł. Jeśli zechcę przewieźć rower muszę dołożyć jeszcze 70 zł. Obie ceny przy założeniu, że skorzystam ze swojej Karty Dużej Rodziny. W przeciwnym wypadku będzie o połowę drożej – czyli 150 zł + 105 zł. Dojazd kombinowany pociągiem + rowerem to koszt 170 zł (255 zł bez KDR). Jest to jednak sposób na wyjazd o 6.25 i powrót o 16.24, czyli prawie tak samo jak samochodem (6.40 i 16.10).
Połączenie wydaje się zatem być optymalnym. No dobrze, singiel dojedzie ze wsi za 170 zł. Co by się stało, gdybym jednak zapragnął korzystać z samochodu. Tutaj sięgnę do przykładu nieśmiertelnego Fiata 500 mojej żony.
Na takiej trasie zejdę ze spalaniem do poziomu 4,5 l/100 km, co oznacza wydatek 18 zł/100 km. Miesięczne dojazdy (20 dni), to w moim przypadku 1200 km/miesiąc. Samo paliwo będzie kosztować 220 zł. Do tego doliczę koszty roczne: ubezpieczenie (450 zł), przegląd (430 zł), drobne naprawy (500 zł) czyli 115 zł Razem wydatki na dojazd pochłoną 335 zł. Czy da się taniej?
W sukurs przyjdzie gaz. Panda nim zasilana spali 7 l/100 km i trochę benzyny – razem 16 zł/100 km. Za paliwo zapłacę 192 zł, a po dodaniu stałych kosztów (115 zł), wydam 307 zł. Dalej prawie 2 razy tyle co w tandemie: pociąg + rower. No i zyskam kondycję fizyczną.
A sam rower. To już problem. Dojazd w tempie trochę wyższym niż spacerowe to 1,5 h. Czyli wyjazd o 6.00, a powrót o 17.00. Tracę dodatkową godzinę, a zyskuję 130 zł. Biorąc pod uwagę koszt utrzymania auta to pedałując zyskuje 6,5 zł/godzinę (170 zł/20 dni dojazdu). Takie codzienne wycieczki 2 x 30 km to jednak wybór dla zaprawionego rowerzysty (w wersji pociąg + rower to 4 x 3 km). Ja nim jestem.