Jak przeżyć miesiąc za 700 zł. Stan na 4 listopada.

Minęły pierwsze 4 dni mojego eksperymentu. Mam już pierwsze wnioski, którymi mogę się podzielić. Dotyczą one zarówno aspektu finansowego jak i poza finansowego.

Wydatki na jedzenie utrzymuję poniżej zaplanowanego poziomu. To zasługa zarówno dwóch proszonych obiadów, jak i wyjątkowej skromności posiłków. Na śniadanie 2-3 kromki chleba z miodem, na kolację podobnie, w pracy zjadam 1-2 jabłka, na obiad ziemniaki w różnych postaciach (placki, gotowane), ale do woli. Mam pełną świadomość, że długo tak się nie da.

Dojazdy trzymają się w normie – samochód mało pali. Mimo tego, dojazd do pracy to połowa wydatków (dziennie ok. 14 zł z czego 11 zł to paliwo). Oczywiście  30 km i powrót  do miasta przy wydatkach 700 zł nie ma najmniejszego sensu, jest założony na potrzeby mojego planu.

Sporą pozycję stanowią opłaty – zużywam wodę, energię elektryczną, płacę podatek i za śmieci, kupuję gaz.

Jako stałą cześć traktuję kartę telefoniczną – 9 zł miesięcznie to 30 groszy dziennie.

Łącznie przez 4 dni wydałem 73,45 zł czyli mieszczę się w budżecie (planowane 93,33 zł).

A teraz, może ważniejsze, kwestie poza finansowe.

Najbardziej męczy mnie ciemność. Dzisiaj dojechałem na miejsce o 15.41 i za 20 minut (rozpalenie w kominku, włączenie grzejnika, nastawienie obiadu) spojrzałem już mrok. Wyjechałem do pracy rano – też bez słońca.

Z kolei, w ogóle nie dostrzegam uciążliwości dojazdów. Te 30-40 minut nie stanowią żadnego problemu. Jest czas na słuchanie muzyki, rozmowę z rodziną, opracowanie planu dnia.

Oczywiście dokucza mi samotność. Długie jesienne wieczory potrafią dać w kość, dlatego kładę się spać o 20.  Tak jednak planowałem – nie obarczam swoim pomysłem żony i dzieci. Oni mogą sobie żyć jak dotąd.